Misje dyplomatyczne w konfliktach zbrojnych w erze przemian cywilizacyjnych. Tradycje i perspektywy, red. Ewa Szuber-Bednarz, Gerard Kucharski
W dobie nieustannie dokonujących się przemian cywilizacyjnych doniosłą
rolę odgrywają organy państwa. Szczególnego znaczenia nabierają one w
stosunkach międzynarodowych. Zagadnienie misji dyplomatycznych stanowi
domenę tak prawa międzynarodowego, jak i dyplomatycznego oraz
konsularnego. Są to jedne z najstarszych dziedzin prawa, mające swe
podwaliny w początkach cywilizacji ludzkiej. Konieczność współdziałania
pomiędzy państwami w celu poprawienia ich egzystencji, a także
nieunikniona w ówczesnych czasach konieczność obrony swoich interesów i
praw, a z upływem lat również dążenie do pokojowego współistnienia
wymusiły ustalenie pewnych stałych i respektowanych przez wszystkich
uczestników tej społeczności zasad współpracy i
współistnienia.Obserwowany stopniowy, niejednokrotnie nawet niezmiernie
wolny rozwój zasad i norm prawnomiędzynarodowych w zakresie tak prawa
międzynarodowego, jak i dyplomatycznego i konsularnego stanowił swoiste
„lustro” istniejącej sytuacji pomiędzy podmiotami prawa międzynarodowego
równocześnie operujących na jej arenach.We współczesnym świecie,
naszpikowanym licznymi, coraz bardziej niebezpiecznymi zagrożeniami dla
państw, ale równocześnie w świecie dążącym do integracji i coraz
szerszej wzajemnej współpracy, w świecie, gdzie państwa równocześnie
podejmują aktywność na wielu teatrach niejednokrotnie przeciwstawnych,
gdzie proces globalizacji jest wszechobecny, warunkiem sine qua non jest
zgłębianie podstaw prawa międzynarodowego, w tym prawa dyplomatycznego.
Podstawowym zadaniem państw jest respektowanie zasad przyjętych w
Karcie Narodów Zjednoczonych w zakresie pokojowego współistnienia,
dialogu, współpracy, udzielaniu sobie nawzajem pomocy, a przede
wszystkim rozwiązywaniu konfliktów jakichkolwiek na drodze wzajemnego
dialogu i przy wykorzystaniu pokojowych instrumentów dostępnych w danym
czasie.