Repetytorium z anatomii jest zwięzłym przeglądem podstawowych
struktur budowy ciała ludzkiego. Obecnie anatomia stanowi znaczącą
podstawę kształcenia nie tylko lekarzy, biologów (zwłaszcza
antropologów), specjalistów wychowania fizycznego, psychologów, ale
również przedstawicieli różnych, często całkiem nowych kierunków
studiów: kosmetologii, fizykoterapii, pielęgniarstwa, pomocy medycznej,
biologii lekarskiej czy nawet ergonomii. Wykłada się na tych kierunkach
pewne określone działy anatomii o zbliżonym poziomie szczegółowości i
trudno wszędzie tam polecać znakomity, lecz bardzo obszerny, podręcznik
A. Bochenka i M. Reichera, publikację T. Marciniaka i wiele
późniejszych, dość szczegółowych opracowań innych autorów. Winne one
zapewne znaleźć się w prywatnych księgozbiorach u tych, którzy mają
szersze zainteresowania morfologią. Dla ogółu wystarczająca jest wiedza
podstawowa, zawarta w mniej licznych opracowaniach o charakterze
kompendiów. Nasze repetytorium to książka zupełnie podstawowa, można
rzec „do kieszeni” dla tych wszystkich, którym niezbędne są, poza
normalnymi, obszernymi podręcznikami, pewne wiadomości skrócone do
minimum, przydatne do repetycji podstawowych wiadomości z anatomii.
Z recenzji prof. UAM dr hab. Blandyny Jerszyńskiej
Przygotowanie publikacji Repetytorium z anatomii człowieka, cz. II:
Narządy wewnętrzne było dla Autora zadaniem wyjątkowo trudnym ze względu
na konieczność dokonania arbitralnego wyboru co do poziomu
szczegółowości zawartych w nim zagadnień, aby spełniały warunki stawiane
repetytorium, jak to sugeruje sam tytuł, ale równocześnie nie pomijały
podstawowych treści, a zatem aby poziom skryptu był wystarczający dla
studentów kierunków biologicznych i dyscyplin pokrewnych. Wart
podkreślenia jest fakt zawarcia w jednej pozycji (przedłożonym do oceny
skrypcie) zagadnień mieszczących się zwykle w oddzielnych tomach
podręczników do anatomii człowieka. Zadanie Autor wykonał doskonale, bez
uszczerbku dla wartości merytorycznej przedstawionego skryptu. Co
więcej, niektóre zagadnienia czy zjawiska odnoszące się do człowieka
zostały rozszerzone o porównania z naczelnymi czy innymi ssakami.