Misje dyplomatyczne w konfliktach zbrojnych w erze przemian cywilizacyjnych. Tradycje i perspektywy, red. Ewa Szuber-Bednarz, Gerard Kucharski

W dobie nieustannie dokonujących się przemian cywilizacyjnych doniosłą rolę odgrywają organy państwa. Szczególnego znaczenia nabierają one w stosunkach międzynarodowych. Zagadnienie misji dyplomatycznych stanowi domenę tak prawa międzynarodowego, jak i dyplomatycznego oraz konsularnego. Są to jedne z najstarszych dziedzin prawa, mające swe podwaliny w początkach cywilizacji ludzkiej. Konieczność współdziałania pomiędzy państwami w celu poprawienia ich egzystencji, a także nieunikniona w ówczesnych czasach konieczność obrony swoich interesów i praw, a z upływem lat również dążenie do pokojowego współistnienia wymusiły ustalenie pewnych stałych i respektowanych przez wszystkich uczestników tej społeczności zasad współpracy i współistnienia.Obserwowany stopniowy, niejednokrotnie nawet niezmiernie wolny rozwój zasad i norm prawnomiędzynarodowych w zakresie tak prawa międzynarodowego, jak i dyplomatycznego i konsularnego stanowił swoiste „lustro” istniejącej sytuacji pomiędzy podmiotami prawa międzynarodowego równocześnie operujących na jej arenach.We współczesnym świecie, naszpikowanym licznymi, coraz bardziej niebezpiecznymi zagrożeniami dla państw, ale równocześnie w świecie dążącym do integracji i coraz szerszej wzajemnej współpracy, w świecie, gdzie państwa równocześnie podejmują aktywność na wielu teatrach niejednokrotnie przeciwstawnych, gdzie proces globalizacji jest wszechobecny, warunkiem sine qua non jest zgłębianie podstaw prawa międzynarodowego, w tym prawa dyplomatycznego. Podstawowym zadaniem państw jest respektowanie zasad przyjętych w Karcie Narodów Zjednoczonych w zakresie pokojowego współistnienia, dialogu, współpracy, udzielaniu sobie nawzajem pomocy, a przede wszystkim rozwiązywaniu konfliktów jakichkolwiek na drodze wzajemnego dialogu i przy wykorzystaniu pokojowych instrumentów dostępnych w danym czasie.